EWANGELIA (J 20, 1-9)- czytania

ŚW. JAN APOSTOŁ

Dzisiaj chcę cię zabrać do grobu Jezusa. Do tego grobu, w którym leżało Jego umęczone Ciało, który swoją obecnością i swoimi łzami uświęciła Matka Najświętsza.

Noc poprzedzająca to wydarzenie była czarną pustką. Magdalena była zwiastunem szczęścia, ale musieliśmy na własne oczy zobaczyć, aby uwierzyć. Ta droga w pośpiechu była już drogą nadziei. Moje serce biło jak szalone. Gdy dotarliśmy na miejsce, nie było nikogo. Kamień, kamień ogromny, był odwalony tak, że umożliwiał swobodne wejście do grobu. Zajrzałem do niego, ale nie zobaczyłem Mistrza. Kiedy przybył Piotr, on pierwszy wszedł do grobu. Ja szedłem tuż za nim, rozglądając się uważnie, próbując pojąć, co mogło się stać. Nie było tam jednak śladów żadnej ludzkiej obecności. Gdyby Ciało Jezusa było wykradzione, wykradziono by je wraz z chustami. Były przecież przyklejone do świeżych jeszcze ran i odrywając je, musiano by je chyba porwać, a już na pewno byłyby zakrwawione. Tymczasem chusty były świeże i czyste. Pachnące inaczej niż pachną święte oleje, a cały grób był wypełniony jakimś niewidzialnym dla oka światłem, którego każdy promień napełniał serce niewzruszoną prawdą i nadzieją.

Rozważaj w sercu moc Zmartwychwstania. Czerp swoją wiarę z tego wydarzenia. Pamiętaj o wielkich dziełach Mistrza i obdarzaj Go zaufaniem we wszystkich twoich potyczkach. Są niczym. Wszystkie cuda świata po tym jednym, największym cudzie, są niczym. Nie martw się zbyt wiele, ale rozważaj, do czego zmierza Męka i Droga krzyżowa. Złóż wszystkie twoje nadzieje w uśmiechu zmartwychwstałego Zbawiciela i nigdy się nie poddawaj. 

Błogosławię cię w + imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

źródło: Kontemplacja Słowa według Ewangelii św. Jana, Grzechynia 2016