W Betleem przy drodze, jest szopa zła srodze: A tam się rozgościła, Matka Jezusa miła.

Z Boskiego zrządzenia, przyszedł czas rodzenia Synaczka Przedwiecznego, Światu pożądanego.

Wnet Anioł to sprawił, pasterzom objawił: Pasterze co się stało, Bóg przyjął ludzkie ciało.

Spiesznie pobieżycie, w Betleem ujrzycie, Dzieciątko pod jasłkami, Uwite pieluszkami.

A tam osioł z wołem, pod nieba okołem, Parą nań swą puchają, Dzieciątko zagrzewają.

Wejdę w szopę, mali Anieli strugali Złotą wierzbę i lipkę, Dzieciątku na kolebkę.

Jeden kąpiel grzeje, a drugi się śmieje, Trzeci pieluszki suszy, Każdy rad służy z duszy.

Czwarty jeść gotuje, piąty usługuje, Szósty po szopie tupta, Sprzęty do kąta sprząta.

I my też małemu, Dzieciątku dobremu, Z radością usługujmy Serca swe ofiarujmy.

Dajmy mu ofiary, każdy swoje dary, Ty daj Kuba kukiełkę, Ja dam masła osełkę.

A ja Grzela prosię, zaraz mu zaniosę, I czubatą kokosię, Przyjmij śliczny Jezusie.

Ja Wojtal Barana, zaniosę do Pana, Weź odemnie chudego, Barana tłuściuchnego.

Teraz ci zagramy, na czem tylko mamy, Na skrzypkach i na dudkach, Także i na multankach,

Graj ty Wojtal w dudy, boćżeś bardzo chudy, A ty Grzelo w skrzypeczki, Ty Kuba w multaneczki.

Ty Witku w cymbały, dodaj Panu chwały, Ucieszmy Panienkę, Kochaną Matuleńkę.

Jużeśmy zagrali, i dary oddali, Teraz ci dziękujemy, Do stada odchodzimy.

Miej nas w swej obronie, przeciwko złej stronie Paniąteczko nad pany, Dla nas z Nieba zesłany.

Strona główna: Kolędy i pastorałki