Aktualności
EWANGELIA (Mk 16, 15-20) – czytania
MATKA BOŻA
Dzieci, tajemnica Wniebowstąpienia jest tajemnicą radosną. Musicie tak myśleć o waszych zmarłych. Nie jako o umarłych ich ciałach, ale jako ożywionych i uwolnionych ich duszach. Człowiek na Ziemi odbiera należną mu pokutę, a po śmierci zdąża do Nieba. Kiedy nastąpi dzień chwały, wszyscy przyobleczeni zostaniecie w nowe ciała, ciała, które nie podlegają już śmierci, zepsuciu i cierpieniu, ciała bez reszty uwolnione od pokuty.
Chciałabym uświadomić wam, że odejście Ciała Mojego Syna było dla Mnie bolesne, bo i Ja, jako człowiek, radowałam się Jego obecnością w ciele, Jego spojrzeniami, słowami i dotykiem. Jego Ciało było dla Mnie świątynią szczęścia i radości, ale i Ja musiałem oddać Je Bogu w ofierze, najpierw na krzyżu, a teraz – wiecznej chwale. Choć Moje Serce ścisnęła niewypowiedziana tęsknota, wypełniła Mnie również wielka radość z powodu radości Mojego Syna, który wstępując do Nieba, otwiera nam wszystkim drogę i mówi: „Pójdźcie za Mną”. To również droga dla wszystkich tych, którzy w Niego uwierzą. Tak więc ból rozstania przyćmiewa siła nadziei przyszłego spotkania, zupełnie wolnego od trosk i łez.
Uwielbione ciało nie może już cierpieć, uwielbiony duch raduje się radością wieczną. Jako chrześcijanie powinniśmy wciąż patrzeć w Niebo i wspominać chwilę odejścia z Ziemi naszego Zbawiciela. Mój Syn odszedł, kiedy doskonale wypełnił Wolę Ojca. Wolą Ojca było zabrać z Ziemi swego jedynego Syna. Czy mogłam mieć o to żal? Ja sama przecież otrzymałam łaskę cieszenia się Nim przez te wszystkie lata. Teraz nadszedł czas powtórnego ofiarowania i wyznania, że Mój Syn nie należy do Mnie, ale do swego Ojca, który jest w Niebie. Z pokorą przyjęłam Jego Wolę, bo kiedy dusza z pokorą przyjmuje Wolę Bożą, Duch Święty wypełnia ją radością i pokojem. Tak i wy pamiętajcie, że żaden człowiek nie jest waszą własnością i kiedy przyjdzie godzina jego śmierci, będzie to błogosławiona godzina, w której jego prawdziwy Ojciec wezwie go na miejsce jego wiecznego przeznaczenia. Wszyscy ludzie należą do Boga i nie mamy prawa zatrzymywać nikogo dla siebie.
Błogosławię was w imię + Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
źródło: Tajemnica Różańca świętego, Grzechynia 2013
