EWANGELIA (Łk 12, 39-48)

PAN JEZUS

Bóg ofiarował się ludzkości. Bóg nigdy nie żałuje swojej Ofiary, nigdy nie żałuje, że stał się człowiekiem. Gdybym mógł raz jeszcze wrócić na Ziemię w postaci człowieka, zrobiłbym to. Zrobiłbym to dla tych dusz, które ujrzawszy Mnie w postaci niemowlęcia, chciałby Mnie pielęgnować, doglądać i kochać. Czy trzeba stać się tak małym i bezbronnym, aby wymusić od was pieszczotę? Czy nawet wówczas drżelibyście przede Mną? Przecież nie może być straszny Bóg, który jest dzieckiem.

Zrozum, że Moja niewinność była niewinnością zupełnie maleńkiego dziecka. Baranek Boży był jak mały Izaak w rękach swego ojca. Niewinny i bezbronny. Tylko taka dusza, dusza dziecka, może być przebłagalną ofiarą. Tylko niewinność może przyjąć na siebie winę. Pamiętajcie więc, że Baranek Boży, zanim złożył ofiarę z siebie Ojcu, najpierw stał się dzieckiem. I wy, najdroższe dzieci, musicie stać się takimi, zupełnie małymi, bezbronnymi, niewinnymi, czystymi, nieskalanymi i prostymi w zamiarach i intencjach. Wszelka przewrotność, intryga, wszelka ukryta intencja kala ofiarę tak, że woń, która unosi się do Nieba, jest już zepsuta i nie przynosi chwały Bogu, jest zakałą Ziemi. Bierzcie zawsze przykład ze Mnie. Ja jeden doskonale wypełniłem Wolę Ojca.

Bóg pragnie zadośćuczynienia z powodu odrzuconej miłości. Powodem Mojego działania jest i zawsze pozostanie miłość. Kto kocha, ten się umniejsza; kto pragnie, ten się upokarza, aby zdobyć upragniony cel. To cała nauka. Błogosławię cię w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

źródło: Kontemplacja Jezusa Chrystusa Króla, Grzechynia 2016

EWANGELIA (Łk 12, 39-48)

Przypowieść o słudze oczekującym Pana

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?»
Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze? Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi.
Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni