Urodziła się w Hackeborn w Niemczech. Należy do znanych mistyczek średniowiecza i ma swoje piękne miejsce w kulcie Najświętszego Serca Jezusowego. Kiedy miała zaledwie 7 lat wraz z matką odwiedziła swoją starszą siostrę, Gertrudę z Hackeborn (1251 – 1292), która była wówczas w klasztorze benedyktynek. Dziecku tak spodobało się życie sióstr, że postanowiła tam pozostać. Aż do śmierci przebywała w klasztorze w Helfta. Wyróżniała się wielką inteligencją, pięknym głosem i słuchem muzycznym. Siostrom przyświecała umiłowaniem Chrystusa i duchem modlitwy. Przeżywała stany mistyczne i objawienia, które spisała w „Księdze szczególnej łaski”.

.

Św. Mechtyldę można nazwać prekursorką nabożeństwa do Serca Jezusowego. Pan Jezus często pokazywał jej swoje Serce jako rękojmię wiecznego z nią przymierza. W jednej z wizji Pan Jezus zabrał jej serce i połączył ze swoim na znak, że odtąd mają one stanowić jedno. Kiedy indziej nauczył Świętą, jak ma prosić Jego Serce o potrzebne łaski. Pewnego dnia została dopuszczona do szczęścia, jakie przypadło w udziale św. Janowi Apostołowi przy Ostatniej Wieczerzy. Pan pozwolił jej położyć głowę na swoim Sercu i wtedy słyszała Jego bicie. Swoje nabożeństwo do Serca Pana Jezusa św. Mechtylda streszcza w słowach: „Gdyby trzeba było opisać wszystkie dobrodziejstwa, jakie otrzymałam od kochającego Serca Boga, trzeba by księgi grubszej niż brewiarz używany w jutrzni”. A w średniowieczu były to potężne księgi.

.

Św. Mechtylda zmarła 19.11.1299 r. „ofiarując swoje serce Zbawicielowi i zanurzając je w Jego Sercu”. Chociaż nie było formalnej kanonizacji Świętej, to jednak odbiera ona cześć ołtarzy, szczególnie w zakonie benedyktyńskim i w Niemczech.