EWANGELIA (J 17, 20-26) – czytania

PAN JEZUS

Obnażę przed tobą serce kapłańskie. To serce, które umiłowałem ponad inne serca. To serce, dla którego zalałem się krwawym potem. Chcę pokazać ci to serce i nauczyć cię je kochać. Uczynię to ukazując ci, czym powinien być kapłan, którego wybrałem, a czym staje się, tracąc czujność.

Serce kapłańskie jest świątynią Boga, która niestrzeżona staje się jaskinią zbójców. Jest w obecnym czasie pięć głównych grzechów kapłańskich, które pustoszą Moje szeregi jak zaraza [pycha, żądza władzy, nieczystość, żądza świata, lenistwo]. Chcę ci je ukazać, opisać i podać lekarstwo Moim sługom, aby zdążyli wydobrzeć, zanim całkowicie pochłonie ich śmierć. Nigdy nie jest za późno na nawrócenie. Udzielę łaski tym orędziom, aby wchodziły do zranionych wewnętrznie serc Moich synów i uzdrawiały je.

Jestem gotów walczyć o każde kapłańskie serce, poświęcając sam siebie, poświęcając ciebie i poświęcając liczne dusze jako żertwy zadośćuczynienia na Moich ołtarzach. Nikt na całym świecie nie może przydać Mi więcej bólu niż kapłan, bo Moja miłość do kapłańskiego serca jest największa. Jeśli chcesz ująć Mi bólu, weź jedno z tych serc i umieść je w swoim sercu, aby wynagradzać Mi jego nieczułość i grzechy.

Przez tę ofiarę obiecuje ci nawrócenie i pozostanie w wierności dla tego kapłańskiego serca, które umieścisz w swoim, aby Mi za nie wynagradzać i kochać Mnie podwójnie, w imieniu własnym i w imieniu kapłana, któremu zabrakło miłości. Jeśli to dla Mnie uczynisz, litując się nad Moim odrzuconym Sercem. Ja również będę cię kochać podwójnie, za twoje serce i za to drugie, kapłańskie serce, które dzięki twojej krwi, zacznie dla Mnie bić.

Błogosławię cię na tę misję i na to powołanie w + imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.