Ewangelia (Mateusz 6,1-6.16-18)

Szczere intencje

Jezus powiedział do swoich uczniów: Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.

.

Jest wiele grzechów i wad, które niszczą relacje międzyludzkie. Jedną z nich jest obłuda. Jezus piętnuje ją bez ogródek. Nie pozostawia wątpliwości, że obłudnicy nie wejdą do królestwa Bożego. Ani modlitwa, ani jałmużna, ani też post człowieka obłudnego, nie są miłe Bogu. Syn Boży pragnie, aby jego uczniowie byli ludźmi przejrzystymi w swoim postępowaniu. Lepiej jest spełnić jeden mały uczynek, ale wykonać go uczciwie, niż zrobić całe mnóstwo rzeczy, lecz z nieszczerą intencją. Nauka, płynąca z Ewangelii, nigdy nie uzależniała efektywności jakiegoś działania od jego wielkości czy częstotliwości, ale od intencji, z jaką się je wykonuje. Jest to bardzo różne od ludzkich kategorii myślenia. Dzisiaj często mierzy się człowieka miarą jego użyteczności dla społeczeństwa i efektów ekonomicznych, jakie przynosi jego działanie. Jesteśmy na tyle potrzebni światu, na ile wytwarzamy dobra materialne. Jesteśmy na tyle zauważeni przez innych, na ile mówi się o nas w mediach. Może zatem warto u progu Wielkiego Postu przyjrzeć się własnemu postępowaniu. I to nie tylko zatrzymując się na złych uczynkach, które mogą się nam przytrafić i z których się spowiadamy. Ale spojrzeć w głąb siebie i przyjrzeć się intencjom, dla których czynimy tzw „dobro”. Czy jesteśmy wówczas naprawdę szczerzy i bezinteresowni?

.

ks. Mariusz Krawiec SSP