PAN JEZUS

Przychodzę wezwać świat do życia i do zmartwychwstania. Nie chcę pozostawić go umarłym. Jestem nadzieją świata. Moje Serce obejmuje go miłośnie i mówi: „Żyj”. Gdyby Moje Serce nie umarło w Moim ludzkim ciele, nie mogłoby zmartwychwstać, ale ono umarło. Dlatego świat, który jest umarły, również może zmartwychwstać mocą Mojego zmartwychwstałego Serca. W Moim Sercu uczyniłem wszystko nowe. Dałem siłę do walki tysiącom męczenników, którzy dali przykład milionom. Wstań, weź twoją nędzę i służ Mi w zbawieniu dusz. Chcę dać życie i zmartwychwstanie duszom, które umierają. Jestem życiem, które pragnie ożywiać.

W Moim Sercu powołałem do życia nowy naród. Naród święty, który odda Mi chwałę. Poprzez ten naród zbawię inne liczne narody, ale nie wszystkie. Mam ogrom miłosierdzia, który wydałem tym, których powołałem. Chcę, aby świadczyli z mocą o Moim zmartwychwstaniu. Zmartwychwstanie jest nadzieją wieczną, nieśmiertelną i niezaprzeczalną. Druzgoce wszelkie ludzkie wyobrażenia i obraca w proch ludzką pychę. Pokonuje strach i obawy, zapobiegliwość i kalkulację, depcze plany ludzkie, a wywyższa Boskie. Wszyscy ludzie zostali powołani do życia w nowym wymiarze świata, nie takim, który podlega zniszczeniu i śmierci. Moje Serce jest bramą do tej rzeczywistości. Poprzez tę bramę dusza zdobywa życie i zmartwychwstanie. Ta brama jest zawsze otwarta. Wystarczy tylko do niej wejść. Nie ma z niej innego wyjścia. Jest tylko jedno – do życia i do zmartwychwstania.

Kto raz wejdzie do tej bramy, musi być zbawiony. Jednak brama ta jest otwarta na dwie strony. Jeśli nie uczyni w niej człowiek kroku naprzód, może się wycofać, a wówczas odrzuci jej miłość i miłosierdzie. Postępujcie zawsze naprzód, a nigdy się nie cofajcie. Ja czekam, aby udzielić duszom łask, które sam posiadam w nadmiarze. Przyjdź i weź te łaski dla dusz. Nie mogę ich utrzymać. Moje miłosierne Serce kipi ogromem łaski. Przyjdź i weź te łaski dla dusz, aby nie zostały stracone. Kiedy upłynie czas, upłynie też czas na przyjmowanie łask. Wyobraź sobie świat bez łaski. Życie bez ducha.

Przychodź i bierz, póki czas. Chcę dawać. Narzucam się światu z Moim miłosierdziem, aby opróżnić Moje miłosierne spichlerze. Weź je. Nie mogę znaleźć nikogo, kto zechciałby przyjąć tak wiele. Przyjmij, proszę. Weź i nie szemraj, ale ufaj, że przyjmując, czynisz więcej. Będę wdzięczny tym, którzy wezmą z Mojego nadmiaru i staną się Moimi spichlerzami na Ziemi. Weź Mój nadmiar łaski i nie mów do Mnie: „To zbyt wiele, nie zasługuje”. Gdybym czekał na tych, którzy zasłużą, musiałbym czekać w nieskończoność. Teraz weź i nie lękaj się. Chcę tylko podziękowań, a resztę zrobię sam. Dziękuj Mi i patrz na Moje cuda. Podziwiaj Moje miłosierdzie. Doceniaj je.

Czy przyjmiesz to, co zechcę ci dać? Czy uniesiesz ten nadmiar? Podziel się ze Mną twoją pustką, a Ja podzielę się z tobą Moim nadmiarem. Kochaj Mnie, a Ja dokonam wszystkiego. Niczego od ciebie nie potrzebuję prócz pustych rąk i czystego serca, abym mógł złożyć tam Moje dary. Ty tylko dziękuj za to, co otrzymujesz, czy ci się podobają Moje dary czy nie. Błogosławię cię w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

źródło: Kontemplacja Najświętszego Serca Jezusa, Grzechynia 2016