POST. CZAS POKUTY

Bóg Ojciec: Moje dziecko, drugą formą pokuty, o której chciałem ci powiedzieć, jest post. To odmówienie sobie pociechy jedzenia i picia lub ograniczenie spożycia do minimum. Może to być post ilościowy lub jakościowy. Najprostszą formą pokuty jest post o chlebie i wodzie, dzięki któremu człowiek rzeczywiście się umartwia, a jednocześnie jest w stanie zupełnie normalnie funkcjonować i wypełniać swoje obowiązki. Ten post uczy człowieka dyscypliny, szacunku do pokarmu i wdzięczności w stosunku do Stwórcy. Jest to forma zadośćuczynienia za nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu, za obżarstwo i pijaństwo, niesprawiedliwy podział dóbr światowych, za skąpstwo, chciwość, marnotrawstwo dóbr otrzymanych od Stwórcy.

Post nie tylko hartuje duszę, ale również wzmacnia siłę wznoszonych modlitw. Jest skuteczną formą zadośćuczynienia, dlatego okazuje się bardzo pomocny przy modlitwach uwolnienia, klątwach i innych bardzo trudnych sytuacjach, kiedy normalne środki zawodzą. Poszczący okazuje pokorę i zyskuje cichość serca, poprzez co upodabnia się do Syna Bożego. Jest to również, jak już wspomniałem, forma buntu przeciwko temu hedonistycznemu pokoleniu, które przyjemność i wygodę uczyniło swoimi głównymi bożkami. Post jest wystąpieniem z pokolenia bezbożnych, dla których pełny żołądek stał się wartością samą w sobie. Ponad żołądkiem jest jednak serce. Wartości duchowe są wieczne. Pragnienia duszy mają pierwszeństwo przed pragnieniami ciała. Błogosławię cię dzisiaj w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

MODLITWY na rozpoczęcie i zakończenie postu

Poniedziałek dzień postu o CHLEBIE I WODZIE za tych, którzy nie poszczą wcale

Środowy post od mięsa i o chlebie i wodzie

Piątek dniem postu od mięsa i o chlebie i wodzie

LITANIA POSZCZĄCEGO

ORĘDZIA O POŚCIE – cz. I

POST. CZAS POKUTY – Orędzia o poście cz. II