Kasina WIelka – Kaplica na Brzegu

Aktualności

2023-11-24 16:07

ORĘDZIA O CZCI I KULCIE BOGA. Kult publiczny zamieniony na sprawę prywatną

Z Księgi Wyjścia – Wj 19, 16-19

Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród grzmotów.

Bóg Ojciec: Pisz. Chcę nauczyć cię szacunku, jaki należy się Bogu. Świat przekonał was, że czcić Boga oznacza modlić się w sercu i być dobrym na sposób mniej lub bardziej zbliżony do wzoru, jaki zostawił wam Mój Syn, stąpając po Ziemi. Ten sposób myślenia doprowadził jednak do odebrania Mi miejsc Mojej czci i zamienia ich w miejsca użyteczne człowiekowi. Kult publiczny zamieniony na sprawę prywatną usunął w wielkiej mierze znaki Mojej obecności z powierzchni Ziemi. Ludzkość spoganiała. Kapłani zobojętnieli. Serca ludzkie przylgnęły do tego, co piękne i bogate, w tym upatrując swojego boga, a więc do kultu pieniądza i człowieka, który stał się żywym cielcem, któremu oddają chwałę. Przypatrz się obrazom na ścianach waszych domów, budynków, sklepów, restauracji, miejsc pracy i przekonaj się, kto jest tam bogiem.

Zwracam się do twojego serca, aby uzmysłowić temu pokoleniu, że jest ludem pogańskim, który nie czci Boga. Ci nieliczni, którzy starają się oddawać Mi chwałę, czynią to nieumiejętnie, wierząc, że zadowalam się byle czym, a ponieważ mam wszystko, gardzę zewnętrzną częścią wyrażającą się w bogatym uposażeniu świątyń, misternym wykonaniu szat liturgicznych czy pokornej postawie wiernych, którzy klękają przed Moim Majestatem. Część społeczeństwa zdziczała, zwracając się ku żywiołom, pierwotnym wierzeniom i naturze w wymiarze uwłaczającym godności ludzkiej. Druga część wyparła z własnej świadomości wszelką duchowość, ograniczając się do szukania prawdy wyłącznie w rozumie i uczuciach.

Kościół zmienił się wraz z otaczającym go światem, a przez to przestał być w postrzeganiu ludzkim wieczny, ponadczasowy, nadprzyrodzony i mistyczny. Dostosowanie go do potrzeb człowieka przez wiele lat zaowocowało zmniejszeniem oddawanej Mi czci i odbóstwieniem nie tylko jego samego, ale nawet Mnie. Bo jeśli jestem Bogiem, Stworzycielem wszystkich ludzi, dlaczego Mój dom [Kościół] jest brzydszy od waszych domów? Jeśli jestem pełen potęgi i chwały, dlaczego zamieszkuję ubogi kąt katedr wznoszonych ku Mojej czci? Jeśli jestem Świętym Świętych, dlaczego pozwalam dotykać Mnie rękom niegodnym? [szafarze Komunii św.]. To jest Moja męka, którą cierpię w Moim Synu na wszystkich Ołtarzach świata. To jest cena miłości, którą okazałem człowiekowi, obdarzając go wolną wolą. Byle jaki kult owocuje byle jaką wiarą i choć pycha ludzka woła o pomstę do Nieba, okazuję litość, wybierając ciebie i mówiąc ci, czego żądam. Pomimo tego, że po Moich świętych komnatach depczą poganie [turyści zwiedzający katedry, bazyliki, itd.], czcząc budynek, który jest Moim domem, pomimo niezliczonych świętokradztw i braku czci, który Mnie otacza, pomimo brudu i niedbalstwa, który muszę cierpieć, pozostaję obecny w Moich świątyniach, aby do końca cierpieć w Moim Synu i do końca ratować dusze przed wiecznym potępieniem. Jestem Bogiem nieskończenie miłosiernym. Uczynię wszystko, co tylko mogę uczynić, aby zbawić każdą duszę.