W 1624 r. na wioskę napadli Tatarzy. Najeźdźcy ograbili wieś i schwytali do niewoli sześćdziesiąt osób. Część mieszkańców schroniła się na wzgórzu, modląc się o cudowne ocalenie. Nagle rozpętała się gwałtowna burza z błyskawicami i silnym wiatrem, a ludzie ujrzeli spływające z Nieba zastępy aniołów, rycerzy w białych szatach, którym przewodził św. Michał Archanioł.

Obrońcy wzgórza odnieśli zwycięstwo, a Tatarzy pośpiesznie opuścili górę, zostawiając na dole zrabowane rzeczy. Oswobodzeni jeńcy wrócili do domów i przyrzekli dozgonną wdzięczność Wodzowi zastępów anielskich.

Do tej niezwykłej historii nawiązuje fragment księgi wizytacyjnej biskupa przemyskiego Jerzego Albrechta z 1699 r. (w tłumaczeniu na język polski):

„Do tego samego kościoła należy kaplica świętego Michała Archanioła, zbudowana na górze i gruncie plebańskim przez sławnego Józefa Nałogowskiego, proboszcza bliźnieńskiego, z okazji cudu w czasie najazdu Tatarów Roku Pańskiego 1624, którzy około uroczystości św. Michała Archanioła rozbili obóz w pobliskiej wsi Różanka. Stamtąd napadli na najbliższą wieś Blizne i uprowadzili w jasyr 60 ludzi. W miejscu obecnej kaplicy Świętego Michała Tatarzy zostali przepędzeni w cudowny sposób przez wielką liczbę wojsk w białych szatach. Przerażeni jeńcy, oddani w opiekę świętego Michała przez przewielebnego księdza proboszcza, bez żadnych szkód i w pełnej liczbie powrócili do domów, przyrzekając szczególną wdzięczność świętemu Michałowi. Z tej samej pobudki i wdzięczności proboszcz zbudował na miłej górze kaplicę ku wiecznej pamięci na podobieństwo kaplicy świętego Michała na Górze Gargano”.

W 2024 r. Parafia obchodziła jubileusz 400. rocznicy cudu, który dokonał się podczas najazdu tatarskiego.