EWANGELIA (Mt 28, 16-20) – czytania

Św. Jan Apostoł

Z faktu narodzenia Chrystusa Pana wynika inny fakt, że Bóg nie jest już Bogiem odległym, Stwórcą niedostępnym przez swoją potęgę, ale Bogiem najbliższym, Bogiem, który pragnie się oddać za cenę miłości. Bóg więc nie jest już nigdy odległy, nie lękamy się Go tak, jak nasi ojcowie, ponieważ wiemy, że jest Ojcem. Jezus ukazał nam, jak ma być czczony Ojciec, czym jest czczony i jak należy oddawać Mu chwałę. We wszystkich czynach i każdym słowie Jezus pozostawał zjednoczony z Ojcem, którego miłował. To jest tajemnica Jego synostwa. Nigdy nie był rozłączony z Wolą Ojca i w tym ukryciu jest Jego istota i siła, stanowi jedno z Ojcem.

Duch jest życiem Kościoła i istotą więzi łączącej Ojca z Synem, a w Synu wszyscy jesteśmy jedno. To jest cel naszego życia, zjednoczenie naszej woli z Wolą Bożą, przez co dostępujemy niepojętej łaski zjednoczenia się z całą Przenajświętszą Trójcą. Zaszczyt tej łaski przerasta możliwości objaśnienia jej dokładnie, ale jak więź łączącą rodzinę pozostaje niezmienna mimo wszystkich okoliczności, tak ten, kto trwa zjednoczony z Przenajświętszą Trójcą [łaska uświęcająca], wchodzi do Boskiej Rodziny, Rodziny Boga, w miłości trzech Osób Przenajświętszej Trójcy i kochając, jest kochany przez wszystkie Trzy Osoby Przenajświętszej Trójcy, będąc oświecanym wzajemną miłością Tych Trzech Osób. Człowiek zbawiony dostępuje łaski zamieszkiwania w jedności z Bogiem, ale im więcej zjednoczymy się z Wolą Bożą na Ziemi, tym większej jedności dostąpimy w Niebie. Błogosławię cię imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Jak krew łączy ojca z synem na Ziemi, tak Duch łączy Ojca z Synem w Niebie.