Aktualności

2022-12-24 16:11

NARODZENIE PAŃSKIE – UROCZYSTOŚĆ – 25 grudnia

KONTEMPLACJA MARYI

MATKA BOŻA

Dziś chcę, aby twoje myśli pogrążyły się w radości Bożego Narodzenia. Narodzenie Mesjasza oznaczało koniec niewoli, niewoli grzechu i niewoli szatana, a także najokrutniejszej niewoli – śmierci. Grzechy, które popełnił człowiek obciążały jego duszę, ponieważ nikt nie mógł i nie potrafił żyć bez grzechu, a było to piętno grzechu pierworodnego. Człowiek zgrzeszywszy raz, miał już zawsze grzeszyć, bo jego natura została skażona. Człowiek zdradził Boga i został ukarany. Odtąd nie mógł już mieszkać wraz z Nim, a w swojej niegodności utracił łaskę Bożą i stał się oddalony od Boga przez grzech. Ta przepaść powiększała się z każdym grzechem i nie było nadziei na powtórne złączenie się człowieka z Bogiem prócz tej jednej, że nowo narodzony Mesjasz miał położyć kres temu nieszczęściu.

Człowiek zdradził swojego Stwórcę, jakże więc mógłby pragnąć nagrody? Za jakie czyny miałby otrzymać Królestwo? Jak mógłby dzielić z Bogiem życie wieczne, skoro nie potrafił dzielić z Nim życia ziemskiego i to zaledwie przez chwilę? Jakiej pokuty miałby dokonać, aby zmazać tę zdradę, która przyniosła tak wiele nieszczęścia całemu światu?

Użalił się Bóg nad swoim niewiernym stworzeniem i postanowił sam naprawić to, co człowiek zniszczył, odbudować tę więź, która została przerwana. Zapragnął udoskonalić człowieka poprzez ogromną pokutę i cierpienie, przyjęte dobrowolnie jako karę za grzechy. Pokuta ta była jednak bardzo wielka, tak wielka, że żaden człowiek nie zdołałby jej ponieść, dlatego Bóg sam zapragnął przyjąć naturę ludzką, aby jako człowiek uczynić zadość zranionemu przez niewierność Boskiemu Majestatowi. W Jezusie, w Synu Bożym, który miał odkupić cały rodzaj ludzki, będzie możliwe Zbawienie każdego człowieka, który poprzez wiarę i uczestnictwo w cierpieniu Syna Bożego stanie się Jego częścią, a więc w Nim stanie się godnym i w Nim wejdzie do Nieba, i w Nim będzie żył wiecznie w chwale swego Ojca. To co zapowiedział – uczynił. Stworzył Matkę, którą zachował od zmazy grzechu pierworodnego, aby Jej łono było Niebem, z którego narodzi się Syn Boży.

Oto tajemnica, którą kryło Moje łono, oto tajemnica, którą objęło maleńkie Ciało Jezusa, oto cały Bóg ukryty w niemowlęciu, które wyciąga niezdarnie rączki, aby uchwycić odrobinę miłości, zanim przyjdzie Mu przyjąć ogrom nienawiści. Stworzenie, które Go zdradziło, odrzuciło i zostało oddalone – teraz otrzymało Boga niejako na własność. Bóg oddał się cały w ręce swoich stworzeń; w swojej niedoli, w swoim wygnaniu otrzymali pociechę nad pociechami – Bóg jest z nimi, przyszedł z samego Nieba po swoje nieszczęśliwe stworzenia, aby podniosły się i wróciły do raju, poprzez Jego Ofiarę. Błogosławię cię w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.