EWANGELIA (J 19, 31-37) – Śmierć Jezusa

PAN JEZUS

Otworzyłem dla was Serce miłością. Moje Serce pękło z ogromu miłości, aby uwolnić życie wieczne i wylać je w potokach łaski na Ziemię.

Włócznia, którą Mnie przebito, stała się narzędziem miłości, dzięki któremu Moje Serce wylało się na ludzkość zbawienną łaską. Gorsza od waszych włóczni jest wasza niewiara, bo włócznia, choć boleśnie, przebiła Moje Serce i wydobyła jego miłość dla was. Niewiara zaś nie wyciąga ręki przeciw Bogu, ale zabija Go w niewidzialny, skryty sposób, zabija Go umysłem, już przed czasem odrzucając Jego miłość i miłosierdzie, jakie mógłby zlać na grzeszną duszę, aby ją ocalić. Niewiara ubiega Boga w Jego miłosierdziu, mówiąc Mu „Nie!” na wszystko, „Nie!” zawsze i wiecznie „Nie!”.

Ubolewam nad tymi, którzy nawet nie przybliżają się do Mego krzyża i nie sprawdzają, czy prawdziwie umarłem za was. Po stokroć wolę tych, którzy walczą ze swoją niewiarą i badają Moją śmierć i wkładają palce do Moich ran i mierzą i ważą Moją Krew, choć Mnie to obraża. Po stokroć wolę tych, bo znając swoją niewiarę, walczą z nią ludzkimi sposobami. Prawdziwym, nieludzkim bólem napełnia Mnie jednak myśl o tych, którzy nawet tego nie czynią i nawet na to nie pragną spojrzeć, kiedy się im poddaję w tysiącach naukowych doświadczeń. Ich zatwardziałość rani Moje Serce mocniej niż włócznia wbita w Moje Serce. Ich zatwardziałość nie pragnie przekonać się o Mojej śmierci, aby nie odkryć Mojej miłości. Ich zatwardziałość jest obojętnością, zasłoną obojętności, która jest gorsza niż mur i kamienne serce.

Ludzie obojętni, którzy nie szukają prawdy i odmawiają jej racji bytu, są Moim największym bólem. Nie mogę im pomóc, bo ubiegają Moją łaskę, odrzucając ją, zanim zdążę ją wylać. Błogosławię cię w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA (J 19, 31-37)

Śmierć Jezusa

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani.  Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana. I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili.

Oto Słowo Pańskie.

źródło: Kontemplacja Najświętszego Serca Jezusa, Grzechynia 2016