Pierwsze, nie udokumentowane, objawienia Matki Bożej, jak głosi legenda miały miejsce w okolicach stawu zwanym Czarnym. Rybacy pływający nocą po stawie położonym między dwoma lesistymi wzgórzami koło miejscowości Biała, ujrzeli niezwykłą światłość.

.

Wśród lasu na południowym wzgórzu zobaczyli na sośnie stojącej na brzegu tego wzgórza obraz Najświętszej Maryi Panny otoczony jasnością.

.

O tym cudownym zdarzeniu doniesiono do Zamościa, gdzie rezydowała Ordynatowa Księżna Katarzyna z Ostroga. Był to rok 1639. Rok później za wstawiennictwem księżnej Katarzyny 21 lipca król Władysław IV nadał przywilej na zbudowanie miasta. Nadany miastu herb posiadał wizerunek Madonny.

.

Pięć lat później 2 listopada Maryja ukazuje się Wojciechowi Boskiemu z pobliskiej wsi Ruda. Udawał się on właśnie na jutrznie do kościoła w Białej. Matka Boża, trzymała dwie świece w obecności dwóch aniołów. Maryja wypowiedziała do niego następujące słowa: „Ta jest wola Boża, aby się chwała Jego na tym miejscu i pamiątka Moja odprawiała”.

.

Po raz drugi Maryja ukazała mu się 8 grudnia. Wojciech tym razem także zdaje z tego widzenia relację ks. Walentemu Dąbrowskiemu, proboszczowi z Białej. Proboszcz z nieufnością przyjmuje te wiadomości, ale Wojciech Boski zeznaje to wszystko mieszczanom pod przysięgą.
W r. 1646 mieszczanie janowscy w miejscu widzenia ustawili spontanicznie figurkę i chętnie przebywali tam na modlitwie.

.

Kilka miesięcy później dwaj rybacy, łowiący ryby na stawie obok Rudy, byli świadkami nadprzyrodzonego zjawiska. Widzieli procesję aniołów w miejscu poprzednich objawień Matki Bożej. Zeznali to pod przysięgą mieszczanom.

.

Szybko wzrósł kult do Matki Bożej. W miejscu objawień gromadziło się coraz więcej ludzi na modlitwie. W tej sytuacji proboszcz parafii Biała ks. Walenty Dąbrowski powiadomił biskupa krakowskiego, który przysłał specjalną komisję do zbadania relacji o cudownych objawieniach.

.

Po długich badaniach uznano złożone świadectwa. Stwierdzono nadprzyrodzoną interwencję Boga za pośrednictwem Maryi. W miejscu objawień ustawiono krzyż. Nad krzyżem ukazała się wielka jasność widoczna w całym mieście.

.

Po roku na za pozwoleniem biskupa wybudowano drewnianą kaplicę na miejscu objawień. Umieszczono w niej obraz Matki Bożej Łaskawej podarowany przez Zamoyskich. Dzięki tej samej rodzinie w późniejszych latach został wybudowany również kościół i klasztor, który powierzono opiece dominikanów. Wkrótce miejsce to znane było w całej Polsce

.

„Matko płacząca nad nami – przyjdź i drogę wskaż,
Matko przed karą chroniąca –do Syna Swego nas prowadź,
Matko nas przejmująca – pokój światu daj”.

.

Sanktuarium w Janowie Lubelskim

***

Ks. Piotr Glas