Aktualności
EWANGELIA (Łk 16, 19-31) – Przypowieść o Łazarzu i bogaczu
(…) Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza.
————–
Jak można być aż tak pozbawionym serca jak bogacz z dzisiejszej Ewangelii? Jednak dzisiejszy świat jest taki sam jak z przypowieści Jezusa sprzed 2000 lat! Ludzie codziennie umierają z głodu, a na śmietnik wyrzuca się tysiące ton jedzenia. Nie usypiajmy jednak własnego sumienia, dostrzegając tylko problem w wielkich sieciach handlowych, które tak robią. Czasem są to nic nieznaczące okruchy: niedojedzona kanapka w szkole, resztki obiadu. Takich właśnie resztek pragnął Łazarz. Nie bądźmy obojętni na potrzeby głodnych.
Jezu, mój Królu, jest mi wstyd, że czasem w moim sercu brak jest współczucia względem potrzebujących. Dziękuję, że pozwoliłeś mi dostrzec siebie w tej Ewangelii.
Cała Ewangelia ⇩
EWANGELIA (Łk 16, 19-31)
Przypowieść o Łazarzu i bogaczu
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus powiedział do faryzeuszów:
„Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: «Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu».
Lecz Abraham odrzekł: «Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać».
Tamten rzekł: «Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki».
Lecz Abraham odparł: «Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają».
«Nie, ojcze Abrahamie, odrzekł tamten, lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą».
Odpowiedział mu: «Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą»”.
Oto słowo Pańskie.