EWANGELIA (Mk 9, 14-29) – Uzdrowienie opętanego epileptyka

(…) O plemię niewierne, jak długo mam być z wami?

————–

O niewierzący ludzie! O pokolenie żyjące tym przemijającym światem! Jak długo mam być jeszcze z wami? Jeśli Jezus nie będzie z nami, a my z Nim, pozostaniemy niewierzący, gdyż jedynie kontakt z Jezusem może nawrócić ludzkie serce. Im częściej rezygnujemy z niedzielnej jak i tygodniowej Ofiary Mszy świętej, z codziennej adoracji, im rzadziej się spowiadamy, im rzadziej przyjmujemy Komunię świętą, im mniej się modlimy, tym prawdopodobniejsze staje się, że utracimy wiarę, a wraz z nią życie wieczne. 

Jezu, mój Królu, każdego dnia od pierwszych myśli po przebudzeniu mój duch, mój umysł, moje serce i ciało wraz z Maryją oddają Ci hołd i ślą słowa uwielbienia.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Mk 9, 14-29)

Uzdrowienie opętanego epileptyka

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Gdy Jezus z Piotrem, Jakubem i Janem zstąpił z góry i przyszedł do uczniów, ujrzał wielki tłum wokół nich i uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi. Skoro Go zobaczyli, zaraz podziw ogarnął cały tłum i przybiegając, witali Go.
On ich zapytał: «O czym rozprawiacie z nimi?»
Jeden z tłumu odpowiedział Mu: «Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego. Ten, gdziekolwiek go pochwyci, rzuca nim, a on wtedy się pieni, zgrzyta zębami i drętwieje. Powiedziałem Twoim uczniom, żeby go wyrzucili, ale nie mogli».
Odpowiadając im, Jezus rzekł: «O plemię niewierne, jak długo mam być z wami? Jak długo mam was znosić? Przyprowadźcie go do Mnie!» I przywiedli go do Niego. Na widok Jezusa duch zaraz począł miotać chłopcem, tak że upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach.
Jezus zapytał ojca: «Od jak dawna to mu się zdarza?»
Ten zaś odrzekł: «Od dzieciństwa. I często wrzucał go nawet w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Lecz jeśli coś możesz, zlituj się nad nami i pomóż nam».
Jezus mu odrzekł: «Jeśli możesz? Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy».
Zaraz ojciec chłopca zawołał: «Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu!»
A Jezus, widząc, że tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: «Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i więcej w niego nie wchodź!» A ten krzyknął i wyszedł, silnie nim miotając. Chłopiec zaś pozostawał jak martwy, tak że wielu mówiło: «On umarł». Lecz Jezus ujął go za rękę i podniósł, a on wstał.
A gdy przyszedł do domu, uczniowie pytali Go na osobności: «Dlaczego my nie mogliśmy go wyrzucić?»
Powiedział im: «Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą i postem».

Oto Słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni