EWANGELIA (Mt 13, 1-9) – Przypowieść o siewcy

(…) Oto siewca wyszedł siać.

————–

Zadziwia z pewnością owa hojność siewcy, z którą rozsypywał ziarna. Nie lękał się, że to marnotrawstwo – wysypywać na drogę, kamienisty grunt i na urodzajną glebę. Siał obficie, nie żałując ziarna. Wysypał ten skarb na nasze drogi, na skały naszych serc, na żyzne i na kamieniste pola naszego życia. Chrystus-Ziarno jest rozsypywany na cały świat. Nikt nie może powiedzieć, że mu Chrystusa poskąpiono. Czy jednak damy Mu w sobie urosnąć?

Jezu, mój Królu, Ty wiesz, że moje serce jest ugorem, kamienistym polem, zarosło grzechem. Wzrastaj we mnie i wydaj stokrotny plon, by ocalić moje życie.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Mt 13, 1-9)

Przypowieść o siewcy

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:
«Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.
Kto ma uszy, niechaj słucha!».

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni