EWANGELIA (Łk 18, 35-43) – Uzdrowienie niewidomego pod Jerychem

(…) Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!

————–

Czy mielibyśmy taką odwagę jak niewidomy z dzisiejszej Ewangelii? By wbrew opiniom i słowom ludzi, którzy patrzą, oceniają, uciszają, krzyczeć: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!? Niewidomy nie miał nic do stracenia. Żebrak, kaleka… Z nami jest przecież inaczej. Mamy pracę, przyjaciół, znajomych, wśród których być może nie możemy się obnosić ze swoją religijnością, mówić otwarcie, że wierzmy w Boga, przestrzegamy przykazań Bożych, kierujemy się wartościami, o których naucza Kościół. W naszym przypadku ten głośny krzyk byłby wołaniem do Boga o przebaczenie, że tyle razy nie mieliśmy odwagi przyznać się do Niego w miejscu publicznym, poza bezpiecznym budynkiem kościoła, a i tu bywa różnie…

Jezu, mój Królu, przepraszam Cię, że tak często jestem tchórzem i wstydzę się Ciebie śród innych…

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Łk 18, 35-43)

Uzdrowienie niewidomego pod Jerychem

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Kiedy Jezus przybliżał się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał. Gdy usłyszał przeciągający tłum, wypytywał się, co to się dzieje. Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi.
Wtedy zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!»
Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie.
A gdy się przybliżył, zapytał go: «Co chcesz, abym ci uczynił?»
On odpowiedział: «Panie, żebym przejrzał».
Jezus mu odrzekł: «Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła».
Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.

Oto słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni