EWANGELIA (Mt 26, 14-25) – Zdrada Judasza

(…) Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam.

————–

Ile mi dacie, jeśli wam Go wydam? Słowa Judasza jakże podobne do naszych, kiedy zdradzamy Jezusa. Inaczej mówiąc: po co Sakrament Małżeństwa, jak można żyć bez ślubu kościelnego na chwałę szatana; po co chrzcić dzieci jak mogą żyć bez Chrztu św. na chwałę szatana; po co żyć uczciwie jak można trochę oszukać, ukraść na chwałę szatana; po co mówić prawdę jak można kogoś okłamać, wyobmawiać, oplotkować… na chwałę szatana; po co wybaczać krzywdy jak można żyć w nienawiści i nieprzebaczeniu na chwałę szatana; po co… itd.

Można być najbliżej Jezusa – być Jego uczniem, szafarzem Jego Sakramentów, a okazać się najbardziej zwyrodniałą osobą; można być na codziennej Ofierze Mszy świętej, a być najpodlejszą osobą wobec bliźnich; można przyjmować każdego dnia Ciało i Krew Chrystusa, a wewnątrz być pełnym zgnilizny i robactwa.

Zdrada Judasza jest ostrzeżeniem dla nas katolików, bo jesteśmy tak blisko Chrystusa, a możemy w dniu Sądu okazać się największymi zdrajcami Boga. Zdrada Judasza uczy nas też pokory wobec tajemnic Bożych, bo pycha jest w nich na wyciągnięciu ręki…

Jezu, mój Królu, uczę się pokory od Maryi. To najlepsza droga.

Cała Ewangelia ⇩ 

EWANGELIA  (Mt 26, 14-25)

Zdrada Judasza

Słowa Ewangelii według świętego Mateusz.

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam». A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.
W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?».
On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka, i powiedzcie mu: Nauczyciel mówi: „Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.
Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda».
Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?».
On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».
Wtedy Judasz, który miał Go wydać, rzekł: «Czyżbym ja, Rabbi?». Odpowiedział mu: «Tak, ty».

Oto Słowo Pańskie.

Ewangelia dzień poprzedni